GÜNÜN AYIN YILLARIN ESKİTEMEDİGİ ŞİİRLER

[omeralemdar]

DEGERLİ CLİO III AİLESİ BİRAZDA ROMANTİK DUYGU YÜKLÜ ŞİİRLER KÖŞESİ OLSUN İSTEDİM SİZLERİN PAYLAŞIMLARINIZLA KATILIMLARINIZLA GÜZEL BİR KÖŞE OLACAGINA İNANIYORUM.............................................................. :lol:

*SENİ DÜŞÜNMEK
Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum. NAZIM HİKMET

*SALKIMSÖĞÜT
Akıyordu su gösterip aynasında söğüt ağaçlarını.
Salkımsöğütler yıkıyordu sularda saçlarını!
Yanan yalın kılıçları çarparak söğütlere
koşuyordu kızıl atlılar güneşin bittiği yere!
Birden bire kuş gibi vurulmuş gibi kanadından
Yaralı bir atlı yuvarlandı atından!
Bağırmadı, gidenleri geri çağırmadı,
baktı yalnız dolu gözlerle uzaklaşan atların parıldayan nallarına!
Ah ne yazık!
Ne yazık ki ona dört nala giden atların köpüklü boynuna bir daha yatamayacak,
beyaz orduların ardında kılıç oynatamayacak!
Nal sesleri sönüyor perde perde,
Atlılar kayboluyor güneşin batığı yerde!
Atlılar atlılar kızıl atlılar,
atları rüzgâr kanatlılar!
Atları rüzgâr kanat...
Atları rüzgâr.
Atları...
At...
Rüzgâr kanatlı atlılar gibi geçti hayat!
Akar suyun sesi dindi.
Gölgeler gölgelendi renkler silindi
Siyah örtüler indi mavi gözlerine
sarktı salkımsöğütler sarı saçlarının üzerine!
Ağlama salkımsöğüt ağlama,
Kara suyun aynasında el bağlama! el bağlama! ağlama!

*BU VATANA NASIL KIYDILAR?
İnsan olan vatanını satar mı?
Suyun içip ekmeğin yediniz,
Dünyada vatandan aziz şey var mı?
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?
Onu didik didik didiklediler,
saçlarından tutup sürüklediler,
götürüp kâfire: "Buyur..." dediler.
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?
Eli kolu zincirlere vuruluş,
vatan çırıl çıplak yere serilmiş.
Oturmuş göğsüne Teksaslı çavuş.
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?
Gün gelir çark düzüne çevrilir,
günü gelir hesabınız görülür.
Günü gelir sualiniz sorulur :
Beyler bu vatana nasıl kıydınız? (1959)

*CEVİZ AĞACI
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var,
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.

*DAVET
Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdenize bir kısrak başı gibi uzanan bu memleket bizim.
Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak ve ipek bir halıya benziyen toprak, bu cehennem, bu cennet bizim.
Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,yok edin insanın insana kulluğunu, bu davet bizim...
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine, bu hasret bizim...

*HASRET
Yüzyıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Yüz yıldır bekler beni bir şehirde bir kadın.
Aynı daldaydık, aynı daldaydık.
Aynı daldan düşüp ayrıldık.
Aramızda yüz yıllık zaman, yol yüz yıllık.
Yüz yıldır alacakaranlıkta koşuyorum ardından. (6 Temmuz 959)

*KARLI KAYIN ORMANINDA
Karlı kayın ormanında
yürüyorum geceleyin.
Efkârlıyım, efkârlıyım,
elini ver, nerde elin?
Ayışığı renginde kar,
keçe çizmelerim ağır.
İçimde çalınan ıslık
beni nereye çağırır?
Memleket mi, yıldızlar mı,
gençliğim mi daha uzak?
Kayınların arasında
bir pencere, sarı sıcak.
Ben ordan geçerken biri :
"Amca, dese, gir içeri."
Girip yerden selâmlasam
hane içindekileri.
Eski takvim hesabıyle
bu sabah başadı bahar.
Geri geldi Memed'ime
yolladığım oyuncaklar.
Kurulmamış zembereği
küskün duruyor kamyonet,
yüzdüremedi leğende
beyaz kotrasını Memet.
Kar tertemiz, kar kabarık,
yürüyorum yumuşacık.
Dün gece on bir buçukta
ölmüş Berut, tanışırdık.
Bende boz bir halısı var
bir de kitabı, imzalı.
Elden ele geçer kitap,
daha yüz yıl yaşar halı.
Yedi tepeli şehrimde
bıraktım gonca gülümü.
Ne ölümden korkmak ayıp,
ne de düşünmek ölümü.
En acayip gücümüzdür,
kahramanlıktır yaşamak :
Öleceğimizi bilip,
öleceğimizi mutlak.
Memleket mi, daha uzak,
gençliğim mi, yıldızlar mı?
Bayramoğlu, Bayramoğlu,
ölümden öte köy var mı?
Geceleyin, karlı kayın
ormanında yürüyorum.
Karanlıkta etrafımı
gündüz gibi görüyorum.
Şimdi şurdan saptım mıydı,
şose, tirenyolu, ova.
Yirmi beş kilometreden
pırıl pırıldır Moskova... (14 Mart 1956, Moskova, Peredelinko)

*KADINLARIMIZ <BENİM EN ÇOK SEVDİGİM ŞİİRDİR>
Toprak öyle bitip tükenmez, /dağlar öyle uzakta,
sanki gidenler hiçbir zaman
hiçbir menzile erişemeyecekti.
Kağnılar yürüyordu yekpare meşaleden tekerlekleriyle
Ve onlar
ayın altında dönen ilk tekerlekti.
Ayın altında öküzler
başka ve çok küçük bir dünyadan gelmişler gibi
ufacık kısacıktılar
ve pırıltılar vardı hasta kırık boynuzlarında
ve ayakları altından akan
toprak,
toprak,
ve topraktı.
Gece aydınlık ve sıcak
ve kağnılarda tahta yataklarında
oyu mavi humbaralar çırılçıplaktı.
Ve kadınlar
birbirlerinden gizleyerek
bakıyorlardı ayın altında
geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine.
Ve kadınlar
bizim kadınlarımız:
korkunç ve mübarek elleri
ince, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle
anamız, avradımız, yarimiz
ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen
ve soframızdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen
ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız
ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
ve kara sabana koşulan ve ağıllarda
ışıltısında yere saplı bıçakların
oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan
kadınlar,
bizim kadınlarımız
şimdi ayın altında
kağnıların ve hartuçların peşinde
harman yerine kehriban başlı sap çeker gibi
aynı yürek ferahlığı,
aynı yorgun alışkanlık içindeydiler.
Ve onbeşlik şaraplenin çeliğinde
ince boyunlu çocuklar uyuyordu.
Ve ayın altında kağnılar
yürüyordu Akşehir üzerinden Afyon`a doğru. NAZIM HİKMET

*BENCE SEN DE ŞİMDİ HERKES GİBİSİN
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin
Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin
Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin. Nazım Hikmet RAN 334 (1918) - Yaz - Kadıköy

*HERKES GİBİ
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin. Nazım Hikmet RAN (Altıncı Kitap, Temmuz 1336/1920)

ÖMER HAYYAMDAN
***İçin temiz olmadıktan sonra
Hacı hoca olmuşsun, kaç para!
Hırka, tespih, post, seccade güzel:
Ama Tanrı kanar mı bunlara?
Felek ne cömert aşağılık insanlara!
Han, hamam, dolap değirmen, hep onlara.
Kendini satmayan adama ekmek yok:
Sen gel de yuf çekme böylesi dünyaya! Ömer Hayyam (Çeviren: Sabahattin Eyuboğlu)

***A beyim yoksa şu kalbinde muhabbet,
Ne çıkar, camide, yâ havrada zikr et.
Deli sevdadan eğer varsa nasibin.
Ne cehennem düşünürsün, ne de cennet... Ömer Hayyam (Çeviren: Rüştü Şardağ)

[omeralemdar]

*SEVDA(M) OL
Sevdiklerim bir bir düşerken yaşam dalından
kurumuş dal misali yaprağa...
Çatlamış toprak misali yağmura hasret bir ben kaldım.
Bana ait saatlerde yokluğunda
ben'le muhabbetler yapıyorum.
Deşiyorum irinsi ayrılıkları.
Kanıma bulaşan sensizlik zehrini atmak için...
Deşilen ayrılıkların acısında sızlıyor yüreğim.
Zifiri karanlıklarda ateş böceği yakalamak adına
hüzünsü kanatlar takıyorum uçarcasına düşüp yollarına.
Yolları yüreğimdeki kış mı kapatmış...
Yoksa solmuşluğunda düşlerimin düşen eylül yaprakları mı?
...bilmiyorum. ..
Anımsamıyorum.
Unutmak istediğimden olmalı
eski bir sandık içinde solmuş resimler gibi tozlanmış anılarım.
Bir ağacın gövdesine açarken yaralar düşünmemiştin hiç değil mi?
Bir gün kazıdığın adımın üstüne başka adların kazınacağını…
Ya da yıllanmış gövdesiyle yaşama yenik düşen “çınarın “ bir gün insafsızca budanacağını…
Ondan olsa gerek, kuşların sesindeki ıslığını duyamıyorum artık.
Ne sokaktan geçen bozacının bozaaa! …
Ne eskicinin hurdaca sesini…
Ne de akşam karanlığına karışan çocukların “sobe” seslerini duyamıyorum artık.
Özlemek istiyorum yeniden
ta bebeğine bakabileceğim bir çift ela gözü…
Düşen yağmur damlarının süzülüşünde tenimde terini.
Özlemek istiyorum yeniden
gecenin dudaklarıyla göğsüme iliştirdiğin gül titremesinde öpüşünü…
Özlemek istiyorum yeniden
serçe ürkekliğinde ellerini tenimde unutuşunu…
“''Kara kirli kâbuslar pas tutarken canımda”''
Geciktiğin geceleri anımsama…
Uzat bulutlardan yağmurları
Bedenimde mor salkımları sula…
Ayrıntı beden boy versin ipince gecenin içinde…
Gülümsesin ten
mor menekşe masumluğunda
ve bir ” ben” kaldığım burada..
Ağzının yanan ateşiyle kül olmadan dudaklarıma aşkı yağdır yağmur ıslaklığında
sonu gelmeyen sevda(m) ol.........Leyla Işık

**Bu şiirin hikayesi:
'''Kara kirli kâbuslar pas tutarken canımda
Yanardağ zirvesinden buz püskürten dünümde
Nağme artık hüzzama dönerken dar günümde
Ne yaz gördüm ne de güz, bir ben kaldım burada. '''
* Burhanettin Akdağ’ın “”BİR BEN KALDIM BURALARDA..” şiirindeki dizelerle yüreğimden düşenler kalemime.
Burhanettin Akdağ’a teşekkürlerimle Leyla Işık

[omeralemdar]

*Sen var ya sen... içtiğim sigara gibisin, dumanı hayalin, külü saçlarn, ateşi dudakların ,sigaradan tek farkın, sigarayı ben... beni de Sen yakıyorsun....

*Sevsende olur sevmesende,
dönsende olur dönmesende,
görsemde olur artık görmesemde.
Bitmeyecek bu yağmur sevdaları....gönderdiği için Murat Uzun a teşekkürler.

*Çok günesler gördüm ; gözlerin hariç,
Çok rüzgarlar gördüm ; saçlarin hariç,
Çok atesler tuttum ; ellerin hariç ,
Hiç kimseyi bu kadar özlemedim ; yalnizca sen hariç.....

*Bir soluk kadar yakın, yıldızlar kadar uzak derler sevgi için. Uzanırsın yetişemezsin, yetişirsin dokunamazsın, dokunursun vazgeçemezsin, vazgeçersin ama unutamazsın........

*Sesini duysamda her an yüzünü görmek gibi değil,özlediğimi bil,hiçbir şey seni sevmek gibi değil......

*Yalnızlığım yanımda kimse olmadığından değil, yalnizlığım yanımda sen olmadığındandır.......

[Emirreis]

BİR ŞİİR.....

söylenemeyen...
--------------------------------------------------------------------------------

Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır? ..

Yağmur bırakmadan geçen bulutlar gibiydi zihnimdeki düşünceler;
dilime düşmeyen, sözcüklere dönüşmeyen! ..
Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır? ..

Her zaman fazla oldu söyleyemediklerim, söyleyebildiklerimden! ..
Her zaman; bir bilinmez lisandaki çözülmez şiirleri koklayıp, hissettirmeye çalıştım sana...
Her zaman biraz daha zaman kolladım seslenmek için sana, ve her zaman hayıflandım;
Ben, sana ne söyleyebildim ki bunca zamandır? ..

Kendi karanlığında; güneşe görünmek için karar veren bir tohum gibiydim...
Zordu çıkmak gömüldüğüm çamurdan;
Ama güzeldi!..

Sen güzeldin ve ben, güzelleşiyordum seni düşündüğümde!..
Kendi karanlığında; güneşe görünmeye karar verip yeşillerini giyen bir tohum gibiydim...

Boyutları değişiyordu hayatımın...
Yani, değiştiren sendin boyutlarını hayatımın; büyüyordum, gelişiyordum, genişliyordum...
Söyleyebildiklerimden çoktu her zaman, söyleyemediklerim; bu yüzden kelimelerimin arası açılıyordu!..

Sığdıramadığım her duygu; iki kelimemin arasındaki boşlukta gizli...
O yüzden, yazdıkça parmaklarım,,, ve işte yine o yüzden söyledikçe dilim topallıyor!..
Toparlayamıyorum zihnimi...
Seni özlüyor, ve terliyorum özledikçe;
Seni koklamak için...
İçimdesin!

[omeralemdar]

**YÜCE ÖNDER ATATÜRKE VE ONUN İLKELERİNDEN OLAN LAİKLİGE CEVAPTIR..........
Ne işin var Tanrı ile aramda
Sen kimsin ki orucumu sorarsın
Hakikaten gözün yoksa haramda
Başı açığa niye türban sorarsın.

Rakı, şarap içiyorsam sana ne
Yoksa sana bir zararım içerim,
İkimiz de gelsek kıldan köprüye
Ben dürüstsem, sarhoşken de geçerim.

Sakal, şalvar, gümüş, sarık iş değil
İbadetin reklamına sığınma
İnanç varsa inandığına eğil
Her tayinde bir camiye sığınma.

Esir iken mümkün müdür ibadet
Yatıp kalkıp Atatürk’e dua et
Senin gibi dürzülerin yüzünden
Dininden de soğuyacak bu millet.

İşgaldeki hali sakın unutma
Atatürk’e dil uzatma ş...fsiz
Sen anandan yine çıkardın amma
Baban kimdi bilemezdin ş...fsiz.

Riyakarsın sakal gizlemez seni
Haram ile doldurmuşsun keseni
Dokunulmaz sanırsın sana amma,
Dokunursa bu millet ……… seni….. Neyzen Tevfik

[omeralemdar]

:D Seni seviyorum kelimesini benden başka, sana kimse söylemesin, yalnız bana sakla dudaklarını, seni benden başka kimse öpmesin.
8-) Gittin ama sanma ki yerin dolacak ve senden basşka biri benim olacak. Ya bana senin gibi bir sevgili, ya sana benim kadar seven bulunacak.
:P Bir deniz düşün, susuz. Bir insan düşün, mutsuz. Bir gece düşün, uykusuz. Bir bahar düşün çiçeksiz. Bir de beni düşün, sensiz.
:mrgreen: Kirpiklerindeki bir damla yaş süzülürse yanaklarından dudaklarına ve sen o serinliği biriyle paylaşmak istersen, yüzünü rüzgara çevir, ben o rüzgarda olacağım.
:x Bazen en yüksek tepelerden ,uçsuz bucaksız denizlere, bırakmak istiyorum bedenimi sonra düşünüyorum, içimde sen varsın , ya sana birşey olursa.
:cry: İnsanın yaşadığı cok zor günler vardır, bazen mevsim kara kış, bazen mevsim bahardır, sevecen yüreklerde yaşatılan anılar, sessizce söylenen şarkılardır.
:oops: Kal benimle sonuna kadar yaşa bu düşleri, düşler biterse yaratırız. Kal benimle, ufuklarıma sarıl, güneşlerime, ışığın biterse paylaşırız.
:| Ne zaman bir ressam kristalin yere düşüpte kırıldığı anda çıkardığı sesi çizebilirse, işte sana olan sevgim o zaman biter.
:evil: Biraz seni bilirler, biraz beni. Ama ne bilirler bu delinin seni ne cok sevdiğini.

[omeralemdar]

"Gözlerimizi bir pula satıp geçmişiz bir yana,
Ölmesini bilenlere yüz çevirmemiz bundan!
Körüz gözbebeklerimize mil çekilmiş mil…
Acımasız bir namlu şakağımızda soğuk,
Tetikte kendi parmağımız yabancının değil!"
Rıfat ILGAZ

[omeralemdar]

Bizi bir araya getiren, elimize aldığımız kızıl bir güldü...

uzun süredir grup üyesi olarak keyifle izlediğim yazışmalara, bugün cumhuriyet gazetesinde okuduğum şiiri paylaşmak istedim.
dostluğunuz bakımsız kalmasın...

GÜLÜMSE
hadi gülümse bulutlar gitsin,
işçiler iyi çalışsın, gülümse
yoksa ben nasıl yenilenirim
belki şehre bir film gelir,
bir güzel orman olur yazılarda
iklim değişir, Akdeniz olur, gülümse

sazlarım vardı, ırmaklarım vardı çok
çakıltaşlarım vardı benim
ama sen başkasın anlıyor musun?
tut ki karnım acıktı, anneme küstüm
tüm şehir bana küstü
bir kedim bile yok anlıyor musun

iklim değişir, Akdeniz olur, gülümse
Kemal Burkay <SEZEN AKSU OLMALI>

[omeralemdar]

Sinop Cezaevi (1)MEKTUP VAR

Mustafa Bey
2 sene önce ben de ziyaret etme olanağı bulmuş ve çok etkilenmiştim. .

SABAHATTİN ALİ'nin
Başın öne eğilmesin
Aldırma gönül, aldırma
Ağladığın duyulmasın,
Aldırma gönül, aldırma

Dışarda deli dalgalar
Gelip duvarları yalar;
Seni bu sesler oyalar,
Aldırma gönül, aldırma

Görmesen bile denizi,
Yukarıya çevir gözü:
Deniz gibidir gökyüzü;
Aldırma gönül, aldırma

Dertlerin kalkınca şaha
Bir sitem yolla Allaha
Görecek günler var daha;
Aldırma gönül, aldırma

Kurşun ata ata biter
Yollar gide gide biter;
Ceza yata yata biter;
Aldırma gönül, aldırma

Sabahattin Ali Şiirini ve şarkısını mırıldanarak gezmiştim..
Emeğinize sağlık...
CANLARIM HİÇ BİR ŞEYE ALDIRMAYIN ,TAKMAYIN KAFANIZA HAYAT ÇOK KISA ÇÜNKİ :roll: :lol:

[omeralemdar]

NAZIM HİKMET RAN

BENCE SEN DE ŞİMDİ HERKES GİBİSİN
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin
Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin
Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin
Nazım Hikmet RAN 334 (1918) - Yaz - Kadıköy

HERKES GİBİ
Gönlümle baş başa düşündüm demin;
Artık bir sihirsiz nefes gibisin.
Şimdi tâ içinde bomboş kalbimin
Akisleri sönen bir ses gibisin.
Mâziye karışıp sevda yeminim,
Bir anda unuttum seni, eminim
Kalbimde kalbine yok bile kinim
Bence artık sen de herkes gibisin.
Nazım Hikmet RAN (Altıncı Kitap, Temmuz 1336/1920)

[omeralemdar]

Neyzen Tevfik

Ne işin var Tanrı ile aramda
Sen kimsin ki orucumu sorarsın
Hakikaten gözün yoksa haramda
Başı açığa niye türban sorarsın.

Rakı, şarap içiyorsam sana ne
Yoksa sana bir zararım içerim,
İkimiz de gelsek kıldan köprüye
Ben dürüstsem, sarhoşken de geçerim.

Sakal, şalvar, gümüş, sarık iş değil
İbadetin reklamına sığınma
İnanç varsa inandığına eğil
Her tayinde bir camiye sığınma.

Esir iken mümkün müdür ibadet
Yatıp kalkıp Atatürk’e dua et
Senin gibi dürzülerin yüzünden
Dininden de soğuyacak bu millet.

İşgaldeki hali sakın unutma
Atatürk’e dil uzatma ş...fsiz
Sen anandan yine çıkardın amma
Baban kimdi bilemezdin ş...fsiz.

Riyakarsın sakal gizlemez seni
Haram ile doldurmuşsun keseni
Dokunulmaz sanırsın sana amma,
Dokunursa bu millet ……… seni….. Neyzen Tevfik

[omeralemdar]

Hangi kadınlarımız diye sorarsanız, onu yıllar önce Nazım Usta söylemiş:

“korkunç ve mübarek elleri
ince, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle
anamız, avradımız, yarimiz
ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen
ve soframızdaki yeri
öküzümüzden sonra gelen
ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız
ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki
ve kara sabana koşulan ve ağıllarda
ışıltısında yere saplı bıçakların
oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan
kadınlar,
bizim kadınlarımız “